طرح مساله و اهمیت موضوع:
پیشگفتار
موضوع: ( توضیح طرح )
مجتمع درمانی فوق تخصصی بیماران سرطانی
این مجموعه شامل بخش هایی از قبیل فضاهای مشاوره و روان درمانی ، گردهمایی و کنفرانس، آموزشی و پژوهشی ، بستری موقت، فضای استراحت پزشکان ، فضاهای نقاشی بیماران سرطانی ، فضای سرگرمی بیماران سرطانی ، فضای مطالعه بیماران سرطانی ، سمعی و بصری، کافی شاپ ، رستوران ، فضاهای مشاوران ،مددکاران و پرستاران ، فضاهای اداری و مدیریت وسالن خیریه می باشد.
شناخت موضوع و مراحل و روش تحقیق :
جهت تهیه مبانی نظری طراحی مجتمع درمانی بیماران سرطانی و برای شناخت کلی مسئله به دلیل خاص و چند جنبه ایی بودن موضوع
ابتدا به شناخت بیماران سرطانی و موشکافی در فضای زندگی آنها و سپس به شناخت سرطان و فضای مناسب برای تجمع و زندگی بیماران سرطانی و چگونگی رفتار با بیماران سرطانی در آخر به ترکیب این دو بخش فضاهای مناسب برای بیماران سرطانی را مشخص می نماییم .
سپس به شناسایی فضاهای موجود که در این بخش فعالند می پردازیم (نمونه های موردی) و به نوعی کمبودها نقاط ضعف و قوت این فضاها را مورد بررسی قرار خواهیم داد .
در آخر به نتیجه گیری و طراحی فضا خواهیم رسید
مقدمه
بیماران سرطانی جزیی از جامعه انسانی به شمار می آیند، بنابراین به عنوان عضوی از جوامع شهری، باید از حقوق شهروندی به نحوه مطلوبی برخوردار باشند، و این در حالی است که با نیم نگاهی به فضاهای عمومی موجود می توان دریافت؛ بیماران سرطانی و فضاهای مرتبط، به عنوان عناصر فراموش شده اماکن عمومی و اجتماعی لحاظ می شوند. به عبارت دیگر مکان های کار تفریح در پارک ها و فضاهای عمومی ، فضاهای جمعی بیماران سرطانی را تشکیل می دهند که بی تردید در بسیاری موارد فاقد ضوابط و استاندارد محیطی – فضایی بوده؛ و فاقد مکانی ایده آل با چیدمان فضایی مطلوب هستند. از سوی دیگر رشد و شکوفایی هر جامعه ای در گرو بهره گیری از استعدادها و توانایی های موجود در آن جامعه است، لذا یکی از راه های مطمئن در تحقق این آرمان، فرآهم آوردن بستری مناسب جهت آماده سازی فعالیت های جمعی، فراروی همه استعدادهاست.
: اگر چه سرطان ها در دوران کودکی ناشایع هستند ولی دومین علت مرگ و میر در کودکان زیر ۱۴ ساله را تشکیل می دهند. به طور کلی بدخیمی های لنفوهماتوپوئتیک مانند لنفوم ها، لوسمی لنفوبلاستیک حدود ۴۰%، تومورهای دستگاه عصبی مرکزی حدود ۳۰% و بدخیمی های امبریونی و سارکوم ها حدود ۱۰% سرطان های کودکان را تشکیل می دهند. سرطان های کودکان به طور بارز با بدخیمی های بزرگسالان از نظر نوع سرطان، توزیع و پیش آگهی متفاوتند.
هدف: بررسی اپیدمیولوژی سرطان های کودکان مراجعه کننده به بیمارستان ۱۷ شهریور بین سال های ۱۳۸۶-۱۳۸۰٫
مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مشاهده ای – توصیفی بود و به روش مقطعی انجام شده است. در این مطالعه اپیدمیولوژی انواع سرطان های کودکان که در بخش انکولوژی بیمارستان ۱۷ شهریور رشت در استان گیلان بین سال های ۱۳۸۶-۱۳۸۰ مراجعه کرده و درمان شده بودند بررسی شده است. اطلاعات مربوط به سن، جنس، نوع بدخیمی و محل زندگی هنگام تشخیص از پرونده بیماران استخراج و در پرسشنامه وارد شد. ۱۵۲ پرسشنامه تکمیل شد، سپس، اطلاعات مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
نتایج: بررسی نتایج این مطالعه نشانگر آن است که توزیع فراوانی سرطان های کودکان زیر ۱۵ سال در جنس مذکر (۵۸٫۶%) و در جنس مونث (۴۱٫۴%) است. نسبت جنسی مذکر به مونث در لوسمی حاد لنفوبلاستیک ۱٫۳۶، لوسمی حاد میلوئیدی ۰٫۷۱، لنفوم غیر هوچکین ۴، سارکوم یوئینگ ۰٫۳۳، تومور ویلمز ۱٫۶، هوچکین ۲، نوروبلاستوم ۵، سارکوم بافت نرم ۰٫۲۵ و در مدلوبلاستوم ۰٫۵ بود. بیشترین فراوانی سرطان در سن ۴-۳ سالگی (۱۱٫۲%) و کمترین آن در ۱۵-۱۴ سالگی (۰٫۷%) بود.