بخشی از پروپزال:
طرح مسأله
در دنیای امروز، دانشگاهها درجهت رشد وتعالی جامعه نقشی کلیدی وحیاتی ایفا می کنند به همین دلیل در بسیاری از جوامع برای گسترش کمی وکیفی مراکز آموزش عالی ، قدم های حساب شده ای برداشته می شود. یکی از مواردی که در جهت توسعه این مراکز اهمیت بسیاردارد ، امکانات رفاهی و در رأس آنها تأمین محل اسکان دانشجویان (خوابگاه) است. اگر « پرورش نیروی انسانی سازنده و متخصص مورد نیاز جامعه » را یکی از اهداف اصلی دانشگاه قلمدادکنیم ، توجه به نیازمندیها و مسائل دانشجویان که نیروی انسانی آینـده را تشکیل خواهنـد داد ، ضـرورت خـود را نمایان می کنـد. ایـن امکانات می بایست با شرایط کمی وکیفی قابل قبول، بستر وزمینه را به منظور فراهم آوردن شرایط مناسب تحصیلی ایجاد نماید. باتوجه به مدت زمان قابل ملاحظه ای که دانشجو در داخل پردیس دانشگاه به ویژه ساختمان خوابگاه سپری می کند. (حدود۷۵ تا۹۵ ساعت در هفته) واحد های خوابگاهی می بایست توان تامین نیازهای (فیزیکی- روانی) هر دانشجو (غیربومی) را داشته باشندخوابگاه را می توان در حوزه فضایی- عملکردی، فضایی نامید که تعدادی دانشجو قرار است برای مدت زمانی مشخص با هم در آن زندگی کنند و نیاز به فضایی لازم ومناسب دارندتا عملکردهایی از قبیل خوابیدن، تعویض لباس، استراحت،… درآن پاسخ داده شود. با توجه به روند رو به رشد جمعیت دانشجویی در سالهای اخیر و درصد بالای دانشجویان غیربومی، علاوه
تحقیقات صورت گرفته در این زمینه هرچند اندک اعتبار دیدگاه «سرپناه بودن خوابگاه برای دانشجویان غیربومی» رابه میزان قابل توجهی سست نموده وتأثیرات مخرب این دیدگاه بر بهداشت روانی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان را متذکر می شود. از سوی دیگر، تخصیص اعتبارات عمرانی قابل توجه دانشگاهها به منظور احداث خوابگاههای دانشجویی، زمانی می تواندکارساز باشد که روند ساخت علاوه بر مطالعات مهندسی، برپایه شناخت کامل از ویژگیهای روانشناختی فضاهای مورد نظر انجام پذیرد.
